Menu
De eerste maanden in het leven van een Molossi d’Eburon pup
Indien u aangaf interesse te hebben in een door ons gefokte pup, brengen wij u op de hoogte wanneer de geplande dekking heeft plaatsgevonden. Ongeveer 30 dagen later wordt er een echo gemaakt die zal uitwijzen of het teefje al dan niet drachtig is.
Na de bevestiging van dracht tellen we samen af naar de geboorte. Eenmaal de pups er zijn, hoort u van ons of u in aanmerking komt, rekening houdend met het aantal en met de verdeling van reuen/teven. U zal moeder en pups vanaf nu kunnen volgen aan de hand van vele foto’s en video’s op deze website en op Facebook.
Wanneer ze om en bij de 5 weken oud zijn, hebben wij ons reeds een eerste, pril beeld gevormd van hun karakter. Vanaf dan informeren wij u met regelmaat over hun individuele karakter en gedrag, en vormt er zich een eerste idee over de pup(s) die een goede match met u zou kunnen vormen. De definitieve keuze wordt in de meeste gevallen niet eerder gemaakt dan op de leeftijd van 8 weken.
Geboorte tot en met 2 weken
Indien de teef zich er zelf prettig bij voelt, slaapt zij in de week voorafgaand aan de geboorte voorafgaat reeds in de werpkist.
Tijdens de geboorte is -vanzelfsprekend- minstens één van ons beiden permanent aanwezig, en staat onze dierenarts standby voor het verlenen van advies of hulp indien dat nodig mocht zijn. Geen enkele geboorte verloopt immers gelijk.
Hun eerste levensweken brengen de pups met hun moeder door in de puppykamer die verbonden met het kantoor. De ligging van deze ruimte is ideaal: gescheiden van de andere honden krijgen ze er de noodzakelijke rust en aangezien ze vlakbij zijn wanneer ik aan het werk ben, kan ik hun ontwikkeling op de voet volgen. Gedurende deze periode worden de gewichten tweemaal daags gecontroleerd en passen we het BioSensor programma toe.
Rond dag 11 gaan de ogen open en enkele dagen later beginnen ze met het aftasten van mama en nestgenoten, gedrag dat zich in korte tijd ontwikkelt tot bijten en spelen. Vanaf dan gaat het razendsnel: hun gehoor en zicht ontwikkelt zich, ze beginnen te kruipen, zitten en ondernemen hun eerste pogingen tot lopen en blaffen.
3 weken
De pups worden steeds beweeglijker en zijn klaar voor de volgende stap: de werpkist wordt geopend, dit gebeurt rond dag 21. Voor het eerst maken ze op eigen initiatief kennis met de wereld daarbuiten. Eerst aarzelend, maar al snel wint de nieuwsgierigheid het van de twijfel. In elk nest zit er wel een ‘haantje de voorste’ die het voortouw neemt.
Eveneens rond dag 21 -afhankelijk van de grootte van het nest en de mate waarin de gewichten toenemen- wordt er gestart met Royal Canin Starter Mousse, waarvan ze een week lang dagelijks één tot twee kleine hoeveelheden aangeboden krijgen: het is de eerste stap in het overschakelen van de moedermelk naar vaste voeding.
Slechts een vijftal dagen later is het verlaten van en terugkeren naar de werpkist voor de pups de normaalste zaak ter wereld en doen ze hun behoefte ook daarbuiten. Het instinct om het eigen nest niet te bevuilen is reeds op jonge leeftijd aanwezig, en met het oog op de latere zindelijkheidstraining is het belangrijk dat ze de kans krijgen zich buiten de werpkist te ontlasten.
Mama wordt nu steeds interessanter, en niet meer enkel als bron van voedsel en warmte, haar oren, staart: alles wordt aan een uitgebreide inspectie onderworpen en dat is een spektakel om te aanschouwen! Aan het einde van de 3de week zijn ze klaar om ook de kantoorruimte te verkennen, hetgeen mij de kans geeft om de puppyruimte ongestoord schoon te maken.
4 tot en met 6 weken
Indien de weersomstandigheden het toelaten, kunnen de pups aan de start van de 4de week voor korte periodes buiten verblijven. Aangezien dit een compleet nieuwe ervaring is beperken hun verkenningstochten zich tot een kleine oppervlakte, hetgeen ons de kans geeft om prachtige foto’s te maken.
In diezelfde periode beginnen we door middel van bijt- en trekspelletjes met het stimuleren van hun reactievermogen en het testen van hun karaktereigenschappen.
De Starter Mousse wordt vervangen door een fijngemalen vleesmix en de hoeveelheid wordt verhoogd. Op deze manier wordt het drinken bij de moeder steeds verder afgebouwd, zij verblijft inmiddels niet meer permanent bij haar pups maar geeft zelf aan wanneer ze bij hen wil zijn.
Rond hun 5de levensweek verhuizen ze naar de puppy kennel waar ze de beschikking hebben over een binnen- en buitenruimte en naar hartelust kunnen spelen. Er worden nu ook brokjes -geweekt in water- aan hun menu toegevoegd.
Op leeftijd van 6 weken komt de dierenarts aan huis voor het toedienen van de eerste vaccinatie, de microchip en een controle van de pups.
7 tot en met 8 weken
Rond de 7de levensweek worden de pups op eigen terrein getest door een trainer, zowel in groep als individueel. Tijdens deze test, die meestal bevestigd wat wij de voorafgaande weken zagen, wordt duidelijk in welke mate ze beschikken over temperament, beheersing, sociabiliteit naar de mens, prooidrift en bezitterigheid. Het is dan ook een belangrijk gebeuren voor ons en voor de toekomstige eigenaren.
We nemen hen nu dagelijks mee op verkenningstocht op het terrein, samen met hun moeder of met andere honden. Er wordt ontdekt, gespeeld en gecorrigeerd.
De pups die in Italië blijven wonen, worden vanaf het einde van de 8ste week opgehaald door hun eigenaren.
9 weken
Op 9 weken worden de pups die nog bij ons verblijven voor de tweede keer gevaccineerd en gecontroleerd. Ze zijn nu niet alleen beter beschermd, maar ook mentaal oud genoeg voor de socialisatie buitenshuis: vanaf nu gaan ze regelmatig mee op uitstap naar het dorp, de stad, het restaurant of het winkelcentrum. Ze leren lopen aan de leiband, worden gewend gemaakt aan ‘de grote wereld’, de aanwezigheid van vreemde honden en aandacht van de vele voorbijgangers.
Kortom, de pups maken kennis met van alles en iedereen en zijn onderzoekend en nieuwsgierig. Dankzij de herhaaldelijk opgedane ervaringen zullen ze de rest van de buitenwereld als normaal gaan beschouwen.
! De socialisatie vanaf de geboorte tot en met 8 weken bestaat uit de alledaagse geluiden en situaties binnens- en buitenshuis: de stofzuiger, radio, een voerbak die op de grond valt, de grasmaaier, … Eenmaal ze 4 weken oud zijn is er veelvuldig contact met mensen, niet alleen met ons, maar ook met bezoekers, de huishoudhulp en de tuinhulp. Daarnaast worden ze (door middel van audio) in hun vertrouwde omgeving meermaals geconfronteerd met minder gebruikelijke geluiden zoals vuurwerk, claxonerende auto’s, een trein enz.
Bovenstaande is meer dan voldoende voldoende wat betreft socialisatie op deze leeftijd. Teveel spanning en prikkels veroorzaken stress, en dat kan bij een te jonge pup de ontwikkeling van een stabiel en zelfzeker karakter in de weg staan.
10 weken en ouder
De pups die een buitenlandse eigenaar krijgen zijn nog steeds bij ons, zij mogen ten vroegste vertrekken nadat zij gevaccineerd werden tegen rabies.
Er wordt verdergegaan met de socialisatie buitenshuis, en er wordt begonnen met het voorbereiden van de pups waarvan de eigenaar een hondensport wil beoefenen of wenst deel te nemen aan shows.
Op leeftijd van 90 dagen worden ze gevaccineerd tegen rabies. Stilaan vertrekken ook zij naar hun eigenaren.
Op welke leeftijd mogen ze het nest verlaten?
Eigenaren die woonachtig zijn in Italië mogen hun pup ophalen wanneer deze 9 weken oud is.
De pups die naar het buitenland verhuizen, dienen voor langere tijd bij ons te blijven.
De reden hiervan is dat het in de meeste Europese landen wettelijk niet toegelaten is een pup te importeren of exporteren alvorens deze gevaccineerd werd tegen Rabiës (hondsdolheid), deze vaccinatie mag ten vroegste op leeftijd van 90 dagen toegediend worden.
Het staat de eigenaar natuurlijk vrij om zijn pup in tussentijd (nogmaals) te komen bezoeken.
Pups bestemd voor een buitenlandse eigenaar zijn dus nog onder onze hoede wanneer de secundaire socialisatiefase aanbreekt. Typisch voor deze fase is dat pups terughoudendheid vertonen. Net zoals we dat doen met de pup die eventueel bij ons blijft wonen, gaan we verder met socialiseren, zodat ze leren dat alle dingen waarmee ze voorheen geconfronteerd werden ook nu niet vervelend of gevaarlijk zijn.
De meeste mensen ervaren het als een nadeel dat ze hun pup niet meer zo heel ‘klein’ in handen krijgen, en dat begrijpen we.
Daar staat tegenover dat een pup die voor langere tijd bij de fokker blijft de hondentaal beter leert beheersen. Naast het contact met de moeder leert hij ook om te gaan met een aantal van onze andere honden: er wordt gespeeld, maar er wordt hem ook duidelijk gemaakt waar de grenzen liggen en indien nodig wordt hij gecorrigeerd. Deze ’taal’ zal hem de rest van zijn leven van pas komen en kan zelfs het baasje met de allerbeste bedoelingen hem niet bijbrengen.
Tot slot:
Wat betreft het smeden van een band tussen pup en eigenaar is er geen verschil: de snelheid waarmee en de mate waarin dit gebeurt is niet afhankelijk van de leeftijd, maar van het karakter van de pup. Hiervoor baseren we ons op onze persoonlijke ervaringen met het importeren van pups op oudere leeftijd.
Het is aan u als toekomstige eigenaar om de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen. U kan ons uiteraard altijd contacteren indien u meer informatie wenst.
Katja Chtuka
katja@canecorsoinfo.it
+39(0)353 317 5580
25080 Muscoline (BS)
Italië
